Vincent Rijnbende.
    Geboren te Apeldoorn 18 december 1955.
    Huidige woon en werkplaats te Apeldoorn.

    Opleiding:
    Academie beeldende kunst 'Minerva' te Groningen.
    Atellier'63. te Haarlem.

    Werk is opgenomen in:
    Kröller-Müller museum, Frans Hals museum, Brabants museum, Letterkundig
    museum.
    overheid instellingen: o.a.  (de Hoge Raad), ziekenhuis (Hillegom) en privé-collecties.

    Publicaties:  Metropolis M 1985, NRC  1991, Kunstbeeld 1998

    
    E-mail adres:vincentrijnbende@hotmail.nl
    Tentoonstellingen


Inzoomen op het werk van Vincent Rijnbende.
Vincent Rijnbende maakt tekeningen en schilderijen, in diverse afmetingen. De tekeningen staan soms op zichzelf, maar meestal zijn het studies die uiteindelijk in verf hun afronding krijgen. Wat als eerste aan zijn schilderijen opvalt is, dat ze in aandacht trekkende, onderling verschillende lijsten zijn gevat. Van heus houtsnijwerk, fake slangenhuid, tot quasi bladgoud. Daarna pas vraagt de afbeelding je aandacht. Vincent werkt figuratief, en zijn schilderijen hebben haast altijd een natuurlijke entourage: een landschap, een aantal bloemen, wat fruit. De omgeving is nooit echt alledaags, daar is ze te exotisch, te kleurrijk, te sensueel voor. In die verleidelijke ruimtes plaatst hij een persoon, een dier, een gebouw of een ander object. Het kan zijn dat die objecten de omgeving domineren, zoals in de zelfportretten, de portretten van vrouwen of de afbeeldingen van oosterse en afrikaanse maskers. Het kan ook zijn dat ze er een onopvallend onderdeel van uitmaken. Na die eerste, vooral visuele indrukken, ga je op zoek naar het idee achter de werken. Wat wil Vincent Rijnbende uitdrukken? Wat is zijn verhaal? Wat is zijn bedoeling? Dat is moeilijk te ontdekken, omdat de onderwerpen die je worden voorgeschoteld nogal ad hoc en willekeurig overkomen. Een ogenschijnlijk traditioneel werkende kunstenaar die schildert wat hij ziet en wat er op zijn pad komt. Omdat hij veel reist ziet hij dingen en personen die je niet iedere dag tegenkomt. Nadere observatie leert je, dat er veel meer aan de hand is op zijn schilderijen. Die peren op dat zelfportret zien er wel erg menselijk uit. Wat moet dat bloed tussen de benen van die vrouw? Die hond en die bloemen lijken opvallend veel op elkaar. Zo'n bruine lucht behoort niet tot je kijkervaringen. Heel vaak blijkt er een wezensvreemd element in een werk te huizen. Dat dwingt je tot verder inzoomen. Dan zie je dat de verhoudingen in veel gevallen zoek zijn, dat de perspectieven zich niet aan de regels houden. Allerlei vragen dringen zich aan je op. Op zoek naar de antwoorden, kom je uiteindelijk op het punt waar de kunstenaar je denk te willen hebben: de zoektocht die voorafging aan het visuele resultaat. Vincent Rijnbende is onder de indruk van de uitzonderlijke kwaliteiten van renaissancekunstenaars als Michelangelo en Parmigianino. Hij voelt zich door hen uitgedaagd om te zoeken naar de ultieme middelen en manieren om iets tot uitdrukking te brengen. Daarom schildert hij niet op linnen, maar op papier en op andere materialen die hun structuur niet opdringen. Hij probeert gelaagdheid en transparantie in zijn werken te brengen. Daarom zoekt hij naar een balans tussen inhoudelijke en decoratieve elementen. Dat is ook de reden waarom hij met het perspectief experimenteert en de codes van de representatie uittest. Daarom beperkt hij zich niet tot één soort verf, maar stoeit hij met allerlei samenstellingen en toevoegingen. De mate waarin dat lukt, bepaalt het effect wat het gekozen onderwerp op de kijker heeft. Vanuit die redenering is het niet zo vreemd om Vincent Rijnbende een abstract of een conceptueel kunstenaar te noemen, al heeft zijn werk de schijn tegen. Je kan je afvragen hoe het komt, dat Vincent Rijnbende, je als kijker in zijn greep krijgt, en je haast dwingt om achter de oppervlakte te kijken. Het werk houdt je letterlijk staande. Het is theatraal in zijn verschijningsvorm, gedurfd en on-nederlands. Daarbij komt nog, dat de wezensvreemde elementen, je niet alleen op het verkeerde been zetten, maar je soms tevens aan het lachen maken, zeker in combinatie met de onvoorspelbare, droogkomische titels.
Vincent Rijnbende nodigt op een aanstekelijke manier uit om in te zoomen.